आदर्श संवाद लेखन 

ती बागेत त्याची वाट बघत बसली आहे, तो येताच ती त्याला बिलगते

ती - श्याम.. उंहू उंहू (थोड़ी आहें, सिसकियाँ इत्यादी मोहजाल) मैं कबसे तुम्हरी राह देख रही थी

तो - सॉरी नीता मुझे देर हो गयी 9 स्प्राइट - सीधी बात नो बकवास) 

ती - क्या हो गया था कल.. क्यों लेके गये थे वो तुम्हे (--> पोलीस)

तो - रोज ही लेके जाया करे तो अच्छा है तुम ऐसे लिपटके तो मिला करोगी (डोळ्यात अशक्य रोमँटिकपणा)

ती - मेरी जान पे बनी है और तुम्हे लिपटने के पड़ी है (काजळ उतू जाणारे डोळे वागवणाऱ्या चेहऱ्यावर सगळे पुरुष असलेच हा भाव )

तो - याद रखो तुम्हे भी एक दिन पुलिसवाला पकड़के ले जाएगा (पुन्हा स्प्राइटगिरी)

ती - बात क्या है.. (मग पुन्हा तोच संवाद.. अति लाडिक नखरेल लाजत)

तो - बात.. बड़े राज की बात है.. बैठो

ती - ऐसी क्या राज की बात है

तो - बतादू? (काही गोष्टी लपवतोय, मग नम्रपणे तिची परमिशनही घेतोय म्हणजे हा पुढे नक्की तिच्याशी लग्न करून तिचा नवरा होणार.. आता गौप्यस्फोट..) जिस आदमी से तुम प्यार करती हो ना वो पुलिस में सीआयडी है

ती - तुम्हारा मतलब है तुम.. तुमने मुझसे झूठ कहा था की तुम आर्ट्स के स्टुडंट हो

मग एक ऐतिहासिक डायलॉग

तो - वो सच था.. मैं तुमसे प्यार करता हूं.. प्यार करना भी तो आर्ट है

ती - झूठे कही के (अरेरे इतक्या क्रिएटिव्ह बचावाला किती कोरडा प्रतिसाद)

तो - अरे अरे लेकिन.. जो भी कुछ हूं तुम्हारा हूं.. गुस्सा छोडो, हंसके देखो ना मेरी तरफ

ती - (नाटकी) मुझे तुमसे डर लगता है

तो - डरो मत देवी (अचानक भारतीय नारी देवीसमान).. पुलिस जनता की सेवा के लिये है.. जनता को डराने के लिये नहीं.. पास आओ ना, अरे आओ ना (कोण देवी? कसली देवी?)

मग तिचा जरा लटका विरोध, पण एव्हाना तिच्या मांडीवर डोके ठेवून पहुडलेला आणि तिथे बजरंग दलवाले येणार नाहीत हा विश्वास असलेला तो खुद्द सीआयडी पोलिसवाला तिला हळूच जवळ ओढून घेतोच.. आणि मग १९७० सुरु असल्याने कॅमेरा वरती पॅन होतो, काही झाड़े, फुले वगैरे दिसतात, प्रेक्षक कल्पनाशक्ती वापरतात तोपर्यंत ती ओठ पुसत उठते. (असले बाळबोध हिंदी सिनेमा बदलून ते वयात आणावेत म्हणून पुढे ९ वर्षांनी 'अजून राहिलीये का मनुंय; संघटनेचे संस्थपक अध्यक्ष सिरीयल केसर इम्रान हाश्मी यांनी जन्म घेतला आणि नकायिकेने ओठ का पुसले असा प्रश्न उद्या कुणी RTI अंतर्गत पुसू नये म्हणून पडद्यावर पारदर्शक कारभार ठेवला..) ती उभी राहताच  एखादे गाणे होईल असे वाटते, पण आदल्याच दिवशी त्याच ठिकाणी त्याच वेळी त्याने 'गुलाबी आँखे जो तेरी देखी' हे अवीट गोडीचे गाणे रफीच्या आवाजात गात ऐतिहासिक डान्सही केलेला असतो, मग पुन्हा गाणे नको असे ठरवून दोघे कारमधून निघून जातात. शेवटी क्लायमॅक्स सीनला हा सीआयडी मग व्हिलनशी ढिशूम ढिशूम करताना आमीर खानने 'गुलाम'मध्ये केलेला अल्मोस्ट ट्रेनच्या ट्रॅकवरचा स्टंटही तब्बल २८ वर्षे आधी करतो, आणि सिनेमाचे नाव सार्थकी लावतो.    

सिनेमा - द ट्रेन (१९७०)

तो, ती - राजेश खन्ना, नंदा

संवादलेखक - राज बलदेव राज ('वो सच था.. मैं तुमसे प्यार करता हूं.. प्यार करना भी तो आर्ट है' फेम)

काही नाही, सोमवारी युट्युबवर अपलोड होणार असल्याने आज ऑफिसात मला या सिनेमाचा मेटाडेटा करायला आला होता, काही सीन्स पाहिले, हा डायलॉग जबरी वाटला, म्हणून सहज.. आता सर्वानी बिनधास्त सांगा की आम्ही आर्ट्स स्टुडंट आहोत. शुभेच्छा..

-- पराग पुजारी

Attachments area