अंधाधुन हँगओव्हर

माझे आयुष्य सरळ, सुटसुटीत, अजिबात गुंतागुंत नसलेले का आहे?

१. मी क्रिकेट खूप खेळलो असलो तरी चौदाव्या वर्षी मला डोक्याला बॉल लागून माझी काही ऑप्टिक नस वगैरे डॅमेज झाली नाही, त्यामुळे माझी दृष्टी जाऊन मी आंधळा होण्याचा प्रश्नच उद्भवला नाही. 

२. (चष्मा असला तरी) मी (वर सांगितलेल्या कारणामुळे) अंध नाही, वर मला पियानोही वाजवता येत नाही, त्यामुळे एखाद्या एनजीओकडून पुण्यात प्रभात रोडवर अंध मेहनती होतकरू कलाकाराला मदत म्हणून दरमहा पाचशे रुपयात मला राहायला घरही मिळाले नाही. 

३. आणि मला जर मुळात पियानो वाजवताच येत नाही, तर जुन्या जमान्यातल्या कुण्या नटाने मला घरी त्याच्या वेडिंग अनिव्हर्सरीला पियानोवादनासाठी (तेही पुणे बंद असण्याच्या वेळी म्हणजे भर दुपारी एक वाजता) बोलावण्याचाही प्रश्न कधी उद्भवला नाही. त्यामुळे अशा कोणत्या नटाने कमी वयाच्या नटीशी लग्न केले असल्यासही माझा त्या प्रकरणाशी काहीच संबंध नाही. मग त्यांच्यासमोरील फ्लॅटमध्ये कुणी वृद्ध स्त्री राहत असल्यास तर मला ते माहीत असण्याचीही गरज नाही. 

४. किडन्या काढून घेणारा कुणी डॉक्टर किंवा एखादी लॉटरीची तिकिटे विकणारी बाई किंवा गेलाबाजार ऐश्वर्या रॉयचे पोस्टर रिक्षाच्या मागे लावणारा असा कोणताही रिक्षा ड्रायव्हर माझ्या ओळखीत नाही. 

५. माझ्या घरी कुणी आल्यावर मी त्यांच्यासाठी कॉफी करत असताना ते भुताचा भीषण भयावह वगैरे मास्क घालून किंवा हॉलिवूडच्या फेमस स्केअरी  मूव्हीचे पोस्टर क्रॉप करून ते चेहऱ्यावर लावून किचनमध्ये आगाऊपणे येऊन बसत नाहीत. 

६. लहानपणी ससा, कासव, घोडा, हत्ती अशा प्राण्यांच्या आणि त्यांच्या चेहऱ्याच्या आकारातली भरपूर बिस्किटे मी मजेत खाल्ली आहेत, पण सशाच्या चेहऱ्याचे मॉडेल वा डिझाईन असलेली कोणतीही वस्तू - उदाहरणार्थ, आपण काठी म्हणू, माझ्याकडे अजिबातच नाही.  

#अंधाधुन_हँगओव्हर