बाळासाहेब : अरे ए.... हे सिंहासन आहे का स्टूल ?
इंद्र : सॉरी साहेब..
साहेब : (दरडावून ) मराठी....
इंद्र : क्षमा असावी महाराज...पण माझ्यासाठी हेच सिंहासन... मराठी बाण्यासाठी खास दोन मोठी सिंहासने पूर्वी बनवून घेतली होती ..छत्रपती शिवाजी महाराज आणि लोकमान्य बाळ गंगाधर टिळकांसाठी..टिळक आणि तुमच नाव ही एकच ..हा निव्वळ योगायोग असू शकत नाही हे मी जाणतो.त्यामुळे तसच आणखी एक सिंहासन देईन बनवून तुमच्यासाठी... कदाचित झालही असेल एव्हाना...माझ्या मर्यादादेखील मी जाणतो ..पण गैरसोयीसाठी दिलगीर आहोत...तोवर आपण इथेच स्थानापन्न व्हाव ही विनंती.
साहेब : ठीक आहे.बाकी काय..... कसा आहेस..काय म्हणतो तुझा स्वर्ग?
इंद्र :माझा कसला.. आता तुम्हीच राजे इथले. आणि हे खास तर भारतीय प्रसिद्ध व्यक्तींचे दालन आहे साहेब...
साहेब : हं, ते तर दिसतच आहे इथ आल्यापासून. आणि भारतीय काय ? सामना वाचत नाहीस का?
इंद्र: क्षमा... प्रसिद्ध हिंदुस्थानी व्यक्तींचे दालन आहे हे साहेब...
साहेब : हं..आता कस बोललास? बर..अरे तिकडे ..तो आत्मा कुणाचा...माझ्याकडे पाणावल्या डोळ्यांनी पाहतो आहे तो ? दालनावर पाटी तर ' राजकारण ' अशी दिसतेय.
इंद्र : ते होय...ते प्रमोद महाजन आहेत..
साहेब : अच्छा अच्छा ...प्रमोद,बोलू आपण नंतर निवांत.
प्रमोद महाजन : जरूर साहेब...इथेही होऊन जाऊदेत आता तुमची खास ठाकरी शैलीतली आक्रमक टणत्कारी भाषणे.
साहेब: हो हो ..का नाही ! आणि काय रे इंद्रा .. हा कोण भिकारी बसलाय ?
इंद्र: तो कुबेर आहे.
कुबेर : होय साहेब.... मी सर्वात श्रीमंत...पण फक्त धनाने..तुमची अंत्ययात्रा पाहून कळले खरी श्रीमंती कशात असते ते..धनात नव्हे तर धन्य होण्यात ...त्यामुळे तुम्हाला मी भिकारी वाटल्यास नवल नाही..माझी हरकतही नाही...हे पहा...मी लागलीच तुमच्यासाठी एक खास मोठे सिंहासन बनवून घेतले आहे. कृपया स्वीकार व्हावा.
साहेब: ठीक आहे..पण हा कागद कसला लावलाय त्याच्या पाठीवर ..पाहू जरा. आणा ते इकडे उचलून..
इंद्र : हे महाकाय प्रचंड सिंहासन उचलायचे म्हणजे... माणूसही तेवढा तगडा हवा.. आमच्या सेवकांमध्ये तेवढी ताकद खचितच नाही.. अरे हे काय कोणी उचलले हे ..वाह वाह ..दारासिंग.
दारासिंग.:
प्रणाम साहेब, याच वर्षी माझीही बदली झाली ना इकडे..तिकडे जरा काकाजीबरोबर बसलो होतो गप्पा मारत...तुम्हाला सांगतो ते इथे आल्यापासून स्वर्गातल्या मदनाच्या पुतळ्यांना वगैरे कुणी विचारत नाही...रंभा मेनका उर्वशी वगैरे सगळ्या अप्सरा त्यांच्या आसपास घुटमळत असतात..आणि काकाजी त्यांना पुष्पा पुष्पा म्हणून हाक मारत असतात.
राजेश खन्ना
: राजेश खन्ना ही जादूच तशी बाबू मोशाय...मेरे फ्यान्स मुझसे कोई नाही छीन सकता.
साहेब :होय हो काकाजी...आणि दाराजी,एवढे मोठे सिंहासन आणलेत तुम्ही, धन्यवाद. (बाळासाहेब सिंहासनावर बसतात ) हा काय कागद आहे बघू यावर लावलेला.---"आपले साहेब आले "..बर बर...अरे हे तर माझ्या सामनाच मुखपृष्ठ दिसतंय.
इंद्र : बरोबर साहेब...पण त्यावर "आपले साहेब गेले" अस शीर्षक होतं..इकडे तुम्ही येत असताना ते स्वर्गलोकासाठी असं बदललं गेलं -----यांच्या नेतृत्वाखाली..
साहेब : आम्ही असताना कुणाचे नेतृत्व? (तेवढ्यात साहेबांचा कान प्रेमाने हळूच पिरगाळला जातो )कोण? ओह..(पाया पडतात ) प्रणाम बाबा...कसे आहात? आई, श्रीकांत, मीना, बिंदुमाधव...तुम्हीही....या या .
प्रबोधनकार : ठीक आहे..बस बस. आलास शेवटी भेटायला ? ठीक आहे...पण बरेच कर्तृत्व गाजवून आलास याचा विशेष अभिमान वाटतो ..पुत्र व्हावा ऐसा !
(बाळासाहेब सुखावतात..मुलगा बिंदुमाधव त्यांच्या पाया पडतो.
.आई आणि पत्नी मीनाताई त्यांच्याकडे पाणावल्या डोळ्यांनी पाहतात..तितक्यात त्यांचे बंधू त्यांची गळाभेट घेतात.)
श्रीकांत: कसा आहेस भावा ? इथेही मार्मिक सुरु करूया का बोल.
आणि इतक्यात एक मिस्कील आवाज येतो ----" इकडे ठाकरे ..हा स्वर्ग.आहे ..इथे सगळे देवलोक भरलेत नुसते...मार्मिकपेक्षा धार्मिक सुरु करा.....धो धो चालेल म्हटलं ."
साहेब : कोण बर? आवाज तर ओळखीचा वाटतोय..(आवाजाच्या दिशेने बघतात ) ओह..पु.ल...गुरुजी तुम्ही.? बाकी असा अफलातून विनोद ऐकून वाटलच तुम्हीच असणार म्हणून..
पु.ल. : हो का...बर बर.
साहेब: हं.थोडे झाले होते आपल्यात मतभेद...पण विसरून जा..शेवटी मी आणि श्रीकांत तुमचे शिष्य..तुम्ही आमचे शाळेतले गुरुजी.
पु.ल : हो रे बाळ ....मी कशाला काही डोक्यात ठेवतोय..आराम कर..माझ्या शिक्वण्या सुरु आहेत इथेही..आलोच.
तितक्यात आणखी एक पहाडी करारी आवाज येतो ----- "मार्मिक धार्मिक बाजूला ठेवा..सामनाच सुरु करा इथे...आणि बाळ , तू आत्ताच आला आहेस इथे तर आराम कर...मी अग्रलेख लिहीत जाईन खास माझ्या शैलीत..."
साहेब : हाही आवाज ओळखीचा वाटतोय...(बघतात ) अरे वा ...आचार्य अत्रे..कसे आहात? ठीक ना...
अत्रे : हं...चल बोलू नंतर. चला हो प्रबोधनकार ...संयुक्त स्वर्ग चळवळीचा आराखडा आखू. (जातात.)
साहेब : अत्रे म्हणजे कमाल आहेत...आणि काय रे इंद्रा , त्या तिकडे नटमोग-या कोण नाचत होत्या मघाशी ?
इंद्र: त्या स्वर्गातल्या अप्सरा आहेत साहेब
साहेब: या अप्सरा ? अरेरे,स्वर्ग एवढा मागासलेला असेल अस वाटत नव्हतं
इंद्र : क्षमा असावी महाराज..पण आम्ही समजलो नाही
साहेब : अरे..अप्सरा म्हणजे कस मूर्तिमंत जातिवंत सौन्दर्य..अर्थात त्या त्या देशाच्या व्याख्येप्रमाणे... हिन्दुस्थानात मधुबाला, अमेरिकेत मर्लिन मन्रो आणि पाकिस्तानात मुशर्रफ. काय?
इंद्र: बरोबर
साहेब : आपण चुकीच काही बोलतच नाही इंद्रा ...आणि समज काही बोललोच तरी असे बोललोच नव्हतो असे म्हणून नंतर सारवासारव करत नाही..काय समजलास ?
इंद्र: होय साहेब...हे वैशिष्ट्य असलेले आपण देशातील ..नव्हे जगातील..नव्हे ब्रह्मांडातील एकमेव नेते होतात.
साहेब : तुझा शेवटचा शब्द ऐकू आला नाही मर्दा
इंद्र : एकमेव नेते आहात..
साहेब : हं..आत्ता ऐकू आला. आणि नृत्य कोण शिकवतं तुझ्या तथाकथित अप्सरांना?
इंद्र: पूर्वी नाचायच्या ब-या पैकी..मग बिघाड झाला..सुबल सरकारांना बोलावून घेतलं मग इकडे. आणि हो, फोटो काढून घेण्यासाठी आता स्वर्गातले सगळे देव देवता गौतम राजाध्यक्षांसमोर रांगेत उभे राहतात.
साहेब : मराठी माणूस रे...जिथे जाईल तिथे झेंडे रोवणार. अरे इंद्रा..तो काय काळसर मोठा पदार्थ आहे तिकडे? गॉगल काढूनही काळसरच दिसतोय...म्हणजे खरोखरच काळा आहे.
इंद्र: साहेब..तो रेडा आहे...यमराजाचा.
साहेब : अस्स..बर. पण मग यमराज कुठे आहेत?
इंद्र: ते त्या रेड्या मागे लपून बसले आहेत...त्यांची छाती होत नाहीये तुमच्यासमोर येण्याची.
साहेब : (प्रेमाने..ये रे घनाच्या चालीत) ये रे यमा ये रे यमा, बाळगू नको तू तमा....(यम लगेच पुढे येण्यास धजावत नाही ) यमा ये.. असा समोर ये...आम्ही तुला अभय देतो. (यम खाली मान घालून समोर येतो )
यम : क्षमा असावी साहेब...मी..मी...मला खरतर...म्हणजे माझ्या हातात काय...(मनाचा हिय्या करतो )..हे पहा... केवळ निसर्गाच चक्र..जन्ममृत्यूच्या फे-याचा नियम म्हणून तुम्हाला इथे आणाव लागल..इच्छा नव्हतीच...खूप रोष ओढवून घेतलाय मी मला कल्पना आहे...तो पहा माझ्या निषेधार्थ आलेल्या खलीत्यांचा गठ्ठा...पूर्वी शिवाजीमहाराज आणि लोकमान्य टिळकांना इकडे आणतानाही असाच त्रास झाला होता...पण काय करू..माझा जॉब प्रोफाईल नि ड्यूटीच अशी आहे. यमराज हाय हाय अशा घोषणा ऐकाव्या लागल्या..खाली पृथ्वीवर माझी खिल्ली उडवणारी बरीच व्यंगचित्रे आलीत फेसबुकवर..मला अगदी मेल्याहून मेल्यासारख वाटतय..
साहेब : मूर्खा ...तुझ्या तोंडी मेल्याहून मेल्यासारख हे शब्द शोभत नाहीत..तू तुझे काम केलेस् ठीकच आहे...हरकत नाही..मी माझे काम करून आलो...वाघ इकडे आला तरी दोन बछडे आहेत खाली ठाकरी रक्ताचे ....ते जरूर सांभाळतील महाराष्ट्राला आणि मराठी माणसाला...आणि माझ्या स्वप्नातली शिवशाही प्रत्यक्षात आणतील. असो...बर मी इथे येत होतो तेव्हा कुणीतरी माझे शूटिंग करतय अस वाटत होत सारख.भास झाला की काय !
इंद्र : नाही साहेब...यश चोप्राही सध्या इकडेच आहेत ना...
साहेब : अरे हो...त्यानाही आणलस नाही का तू यमा अलीकडेच...असो. इंद्रा ..चाल इथली दालने आणि दरबार दाखव.
कुबेर : इंद्र महाराज...साहेब तुम्हाला विनंती करत आहेत.
साहेब: आदेश म्हण कुबेरा ...मी विनंती करत नसतो.
कुबेर : क्षमा...तुमचा तो आदेशच...(खाली मान घालतो)
(इंद्र साहेबाना सर्व क्षेत्रातील लोकांची दालने दाखवतो..साहेबही ती लक्षपूर्वक पाहतात.)
साहेब : हे मनोरंजन क्षेत्राच्या दालनात कुणाचे बरे उच्चासन .. इतका तेजस्वी आत्मा....ओह..प्रणाम दादासाहेब फाळके. (इकडे तिकडे पाहतात ) अरे वा ...बाबूजी आणि गदिमा इथेही जोडीनेच बसला आहात की ...नंतर गीतरामायण ऐकायचंय हं तुमच्याकडून...ओह...प्रणाम भीमसेनजी... (इतक्यात कुणीतरी येऊन साहेबांचे पाय धरते ) कोण? अरे सोंगाड्या..तू? कसा आहेस?
दादा कोंडके : कृपा आहे साहेब..तुमच्यामुळेच तर आमचे मराठी चित्रपट लागले थिएटरमध्ये...आम्ही इथेही हसवत असतो सगळ्यांना. तुम्हालाही हसवत राहू.
साहेब : आम्ही?
दादा कोंडके : आम्ही म्हणजे....मी..राजा गोसावी..शरद तळवलकर..सुधीर जोशी..लक्ष्मीकांत बेर्डे वगैरे.
साहेब : चांगली गोष्ट आहे. हसवत राहा..
तेवढ्यात एक शांत संयमी आवाज येतो ---- पण हसण्याने आयुष्य वाढत असही म्हणता येत नाही हो आता...ठिकाणच अस आहे ना हे स्वर्ग म्हणजे. दोघातून तिसरा माणूस हवा तेव्हा जात नाही तो नरक अशी नरकाची व्याख्या करून आलो..पण स्वर्गाची करायची राहिली.
साहेब : कोण? ओह..व.पु.
व.पु. : हो..चालू असतात आमचे कथाकथनाचे कार्यक्रम इथे...मी..शंकर पाटील..पु.ल. वगैरे.
साहेब : चांगल आहे की....आणि नाट्यप्रांत ?
अजून एक आवाज येतो --- "आहोत आम्ही..काळजी नसावी"
साहेब : अरे वा ...जयवंत दळवी....आणि तुमच्या बाजूला कोण आहेत ते... विजय तेंडुलकर,वसंत कानेटकर...छानच.
दळवी : हो...आणि पणशीकर...घाणेकर तिकडे.
एक काव्यमय आवाज येतो...."कविता ऐकायच्या असतील तर इकडे."
साहेब : कोण? अरे वा ...विंदा करंदीकर आणि वसंत बापट...छान.
विंदा : हं..आणि नारायण सुर्वे...शांता शेळके.,.इंदिरा संतही आहेत...शिवाय जगदीश खेबुडकर आहेत.
साहेब : वावावा...हा नाट्य चित्रपट संगीत साहित्य विभाग तर जोरदारच आहे रे इंद्रा....चल मला राजकारणी दालन दाखव.
(दोघे तिथे येतात )
साहेब : हा आत्मा इंदिरा गांधींचा वाटत ?
इंद्र : हो...इतक अचूक कसा ओळखलत साहेब? कमाल झाली..
साहेब : कमाल कसली...नाकावरून ओळखल ..इथेही तसच आहे की ते बाहेर फेंदारलेल...आमची ह्यांच्यावरची व्यंगचित्र त्यामुळेच तर गाजली. ते तिथे शांत चरख्यावर कोण...गांधी वाटत....छान...आणि त्यांच्याशी ते काटकोनात कोण बसलेत.
इंद्र : बाबासाहेब आंबेडकर.
साहेब : मग बरोबर आहे....मोठा माणूस हो...घटना लिहिली त्यांनी देशाची..पण ते खाली कुठे बघतायत ?
इंद्र : ते इंदू मिलच्या जागेवर पाहत आहेत ..त्यांचीही इच्छा आहे की तिथे त्यांचं स्मारक होण्याऐवजी एक मोठी लायब्ररीच व्हावी..थोडक्यात तुमच्या पुतण्याच मत त्यांना पटलेलं आहे.
साहेब : मग पुतण्या कुणाचा आहे !...आणि ते गांधींकडे पाठ करून बसलेत ते.?
इंद्र : स्वातंत्र्यवीर विनायक दामोदर सावरकर.
साहेब : मग तर आणखीनच बरोबर आहे..महान माणूस...आभाळाएवढा... आणि तो कोण..घाई गडबडीत तिथे येऊन बसतोय तो..?
इंद्र : साहेब..ते भगतसिंग. आज तात्पुरते खाली पाठवले होते त्यांना सकाळी...विशेष कामगिरीवर !आत्ताच परतले वाटत.
साहेब: माझ्याशी कोड्यात बोलू नका...महागात पडेल.
इंद्र : क्षमा...परंतु आज सकाळी त्यांना येरवडा तुरुंगात धाडले होते...अजमल कसाबला फाशी देणा -या जल्लादाच्या अंगात. म्हणजे सायकलवरून पडलेल्याला आपणही एकदा तरी दुस-यालाही असच पाडाव अस वाटत असत ना म्हणून..
साहेब : हे बाकी छान केलत...आणि उपमाही छान दिलीत. विनोदही जोरात चालतात वाटत स्वर्गात.
इंद्र: अहो राक्षस धावून आले की डोक सुन्न होऊन ब्रह्मा विष्णू महेशकडे मदतीसाठी पळणारा मी...आता तुम्हीच आला आहात म्हणा..काही टेन्शन नाही त्यामुळे. पण आमच कुठल एवढ डोक चालायला..पुलंच्या शिकवणीचा परिणाम. बाकी नाव तुम्हीच सुचवलं होतत न यमराजाना कसाबच..यम टोल्ड मी आय यम गोइंग टू पिक अप कसाब ...बाळासाहेबांची इच्छा.
साहेब : मराठी बोल रे...आणि हो...मीच फर्मान सोडलं. मी सुचवत नसतो...मी आदेश सोडतो...हुकुम सोडतो.. सूचना..चर्चा करायला माझ आडनाव गांधी आहे की नेहरू?
इंद्र : तेही खरच...छे छे..ही कसली आडनावे लावून घेता...जुनी झाली ती. तेव्हाची ही मंडळी तशी ठीकठाक होती म्हणा...पण त्या जळमटातले सध्याचे कोळी फारच माजलेत...
साहेब : माझे मावळे देश ठीक करतील सगळा..मला खात्री आहे बछड्यांच्या धडाडीवर. असो...हा कोण? डायरी लिहित बसलाय कसली..
इंद्र : चित्रगुप्त आहे तो..
साहेब : अहो चित्रगुप्ते...काय म्हणतं आमचं . . .
इंद्र: क्षमा साहेब..पण हाक मारताना...संबोधनासाठी आकारान्त प्रत्यय लागतो..इंद्रां...कुबेरा...याप्रमाणे. मग चित्रगुप्ता बरोबर आहे ना ..गुप्ते कस?
साहेब : हे बघ..तू असशील देवांचा राजा इंद्रबिन्द्र..पण गुप्ता हे अमराठी नाव आहे...गुप्ते मराठी...आणि मी बाळासाहेब ठाकरे आहे... आता बोल.
इंद्र: पुन्हा क्षमा महाराज...तुम्ही म्हणता तर तुमचच बरोबर असाल पाहिजे...मी पाणिनीला सांगून व्याकरणाचे नियम बदलून घेईन..काळजी नसावी.
साहेब : हं...काय रे ए चित्रगुप्ते...काय
म्हणतं आमचं खातं...पुण्य किती पाप किती. ?
चित्रगुप्त : सामना वाचला आणि पटलं महाराज...तुम्ही जणू एक अवतार होतात...(गॉगल आडून डोळे वटारलेले दिसतात )...आहात (डोळे शांत होतात )..अवतारांना वेळप्रसंगी कठोर वागावेच लागते....पण ते समाजाच्या भल्यासाठी असते..त्यामुळे ते पाप या सदरात मोडत नाही..पुण्य बरेच आहे..इकडे आल्यावरही कसाबची बदली करायला लावायचे तुमचे कसब विलक्षणच म्हटले पाहिजे...पुण्यकर्मे अजूनही चालूच आहेत म्हणा ना..
साहेब : हं...चांगली गोष्ट आहे की मग चित्र्या....बर ते कोण आहेत तुझ्या बाजूला?
चित्रगुप्त : बृहस्पती..आमचे वैद्य...डॉक्टर .
बृहस्पती : प्रणाम साहेब...काळजी नसावी...मी आहेच दिमतीला. काही लागल तर खुशाल सांगा.
साहेब: आवडली रे व्यवस्था इंद्रा.. अगदी चोख व्यवस्था
आहे.
इंद्र : धन्य झालो साहेब.
साहेब : हं... तो रे कसला स्फटीकगोळा आहे तिकडे?
इंद्र : तो भविष्यगोल आहे साहेब...त्यात पुढे काय होणार आहे हे दिसतं.
साहेब : अस्स...वा वा..आण पाहू इकडे....बघ बर महाराष्ट्रात २०१४ ला काय होणार आहे..
इंद्र : जरूर साहेब....हं....धनुष्यबाण आणि रेल्वे इंजिन 'समांतर रेषेत' पण हातात हात घालून एकत्र जाताना दिसतायत साहेब..आणि हात घड्याळ हत्ती वगैरे खूप मागे पडले आहेत. विधानसभेवर भगवा डौलात फडकताना दिसतोय.
साहेब : उत्तम...अति उत्तम..शांत वाटतय आता...शांत...इंद्रा आज खुश केलेस तू मला एकदम ..चल आजपासून तुला आमच्या स्वर्गसेनेचा शाखाप्रमुख केला...भगवा फडकाव इथेही.
इंद्र : तो तर तुम्ही इथे येतानाच फडकला आहे साहेब.
साहेब : उत्तम...अति उत्तम..आता जरा आराम करतो..थांब, तो स्फटीकगोळा ठेवून जा इथेच...यात काय होणार ते तू सांगितलसच..पण ते कधी नि कसे होत जावे हे आता मी ठरवेन..
इंद्र: हे शक्य आहे साहेब?
साहेब : अरे देवांच्या भोळ्या राजा...गांधी - सावरकर इथेही एकमेकांकडे पाठ करून बसलेत..इंदिराच नाक इथेही तसच..भगतसिंग अजून तसाच लढवय्या..पुल..वपु ..अत्रेसुद्धा होते तसेच..मग महाराष्ट्रातला रिमोट कंट्रोल इथेही काय असेल इंद्रा ? जा तू...
जय मराठी माणूस..जय हिंद..जय महाराष्ट्र !
बाळासाहेबाना विनम्र श्रद्धांजली
